دست‌نوشته | مناجات شهید «محمدرضا کبیری» با خداوند

به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید محمدرضا کبیری، دوازدهم فروردین ۱۳۴۶ در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش علی‌اکبر، پلیس بود و مادرش نوش‌آفرین نام داشت.

این شهید گرانقدر که دانشجوی دوره کارشناسی در رشته صنایع پتروشیمی بود، از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و چهارم دی ۱۳۶۵، در ام‌الرصاص عراق به شهادت رسید.

پیکر مطهر شهید کبیری مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۶پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد. برادرش محمود نیز به شهادت رسیده است.

سپاس بیکران خداوند یکتا را که مرا در این برهه از زمان به دنیا آورد و از پیروان امام عزیزمان قرار داد و حُب محمد (ص) و خاندانش و بُغض دشمنانش را در دل من قرار داد.

معبودا! تو را ستایش می‌کنم که هدایتم فرمودی و درِ جهاد «فی‌سبیل الله» را به رویم گشودی. خدایا! مرا در یاری کردن دین و احکامت یاری کن.

من این راه را انتخاب کردم؛ زیرا خشنودی تو در این بود و بهترین راه خدمت به انقلاب، همان تقدیم جان ناقابلم در راه تو بود. امیدوارم که این جان ناقابلم را که امانتی از تو نزد من بود، به هر صورت که خودت می‌خواهی، از من قبول کنی همانگونه که بندگان خالصت می‌گویند:

من از درمان و درد و وصل و هجران     پسندم آنچه را جانان پسندد

من امیدوارم که تو‌ای غفار الذنوب! این هدیه‌ای را که از خودت است، قبول کنی و این حقیر روسیاه را مورد الطاف واسعه خودت قرار دهی و جان ناقابل من مقبول درگاهت واقع شود و مرا به وسیله شهادتم به مقصد همه شهدا که لقاء‌الله است برسانی و خون مرا مایه بارور شدن درخت اسلام قرار دهی.